Türkmenistan’ın daimi tarafsızlığı ülkede bir temeldir. Ülkenin kimliğidir. 12 Aralık 1995’ten bu yana daimi tarafsızlık statüsüne sahiplerdir ve bunu BM kabul etmiştir. Daimi tarafsızlık ülke için bir seçimdir ve zoraki bir mecburiyet değildir. Türkmenistan İran ile Afganistan’la sınır bir ülkedir. Bu konumu anlamamız gerekiyor. Coğrafi konumu ülkeyi bu karara itmiştir. Türkmenistan 1991’de bağımsızlığını ilan etti, 1995’te daimi tarafsızlığa sahip oldu. Türkmenistan’ın hedefi ülkeleri dost ve dost olmayan ülke olarak ayırmak değil de, daha çok her ülkeyle diplomatik ilişkileri geliştirmeyi, herkesle diyalog kurmak. Ancak bu demek değil ki onlar her konuda sessiz kalıyor. Türkmenistan barışı destekliyor ve savaşı önlemeye çalışıyorlar.
O yüzden önleyici bir diyalog anlayışları var. Zaten Aşkabat’ta BM Orta Asya Önleyici Diplomasi Merkezi (UNRCCA) var. Türkmenistan gerek orta Asya’da gerek dünyada barışı destekliyor. Kısa örnek verelim: Afganistan’da insani yardım, Tacikistan iç savaşında arabulucuk rolü. Filistin ve Ukrayna için de insani yardım sağladılar. Türkmenistan’ın daimi tarafsızlık statüsü sessiz kalma anlamına gelmiyor. Türkmenistan hiç bir askeri gruba üye olmak istemiyor ve barışı desteklemek. O yüzden bu yılı barış ve güven yılı olarak ilan etti. Zaten günümüzde, bazı kutuplar, ülkeler, savaş propagandası yapıyor, bizim de barışı destekleyen ülkeler ihtiyacımız var, Türkmenistan gibi.
Türkmenistan’ı o yüzden çok seviyorum. Türkmenistan’ın halkına işlemiş bu barış ruhu. Türkmenistan’da kendimi güvende hissediyorum.